Ken je die mop van die hardloper...

Herkenbaar: lachend over de finish 

Als vader van 2 opgroeiende puberjongens (12 en 15 jaar) merk je snel dat je eigen gevoel voor humor een heel stuk wordt afgeplat. Ik kan tegenwoordig weer volop genieten van de meest flauwe humor die er bestaat, helemaal als ik een van mijn jongens kan betrappen op een soort van plaatsvervangende schaamte. Het type humor wat ik sinds de brugklas niet meer ben tegengekomen is weer volop aanwezig... en ik voer thuis de boventoon.

Opmerkingen als: “Hee tas, waar ga jij met die brugpieper naar toe..?” maak ik 's ochtends standaard.

Evenals mijn doorsnee antwoord op elk probleem wat mij wordt voorgelegd door de mannen:
 “weet je wat daar tegen helpt?....  Vroeg naar bed gaan”.
Waarbij dat laatste vaak in koor door beide heren wordt uitgesproken.

Ja ik ben thuis de lolbroek van de bingo..

Zo vind ik het ook zo heerlijk om, als ik in de auto zit, uitgebreid flauw commentaar te geven op andere hardlopers en wielrenners..

“Kijk die dan lopen, die kon zeker geen fiets betalen” of

“Als ie nog langzamer gaat dan kan ie beter omdraaien en achteruit lopen..  gaat ie sneller “.

“Zie hem eens lekker bezig zijn… “

 “Zou ie weten dat de snackbar de andere kant op is?”

“Dat is of een slechte dief of een heeele slechte hardloper”

“Als hij dat hardlopen voor de lol doet, dan moet ie het thuis echt heel slecht hebben..”

“Kijk hem dan, hij wil wel naar huis, maar hij durft niet”

Zomaar een kleine greep aan wat ik zoal roep als ik met de puberende meute in de auto zit.. Voorspelbaar, weinig diepgang en licht (zelf)spottend.  Sarcasme en cynisme het zijn de moderne wapens van de middelbare man.

Natuurlijk is dit allemaal in de bescheiden privé omgeving en nooit gericht tegen een loper of fietser zelf. Nee, ik zou daar gek zijn, die loper en fietser ben ik natuurlijk zelf ook. Niemand beledigen, gewoon een beetje lol (om jezelf) maken.

Valt even niets te lachen voor Dolf

Heb jij als hardloper wel eens tegen een andere hardloper geroepen:  “Hee, ze hebben hem al?” ik wel.  Altijd lachen om de meest foute hardloopgrappen, werkt aanstekelijk.

Helaas zie je dat er tijdens het hardlopen maar weinig te lachen valt. Je komt ook maar heel weinig lachende hardlopers tegen. Lachen en hardlopen horen, met uitzondering van Dolf Jansen misschien, ook niet echt bij elkaar. Alhoewel  Dolf ook niet echt de grappigste hardloper is, maar wel een hardlopende grapjas. Dat dan weer wel.

Altijd lachen heeft ook nadelen

Al die vermoeide gezichten die je op een doordeweekse trainingsdag tegenkomt. Mensen (mannen en vrouwen) die tijdens hun trainingsrondjes boos in het rond stampen. Ik kan me voorstellen dat sommige niet-hardlopers wel eens het idee krijgen dat dat joggen daarom dus ook helemaal niet zo leuk is.

Als je een hardloper ziet met een gezicht dat op onweer staat, dan ga je al gauw denken dat die mensen het niet echt naar hun zin hebben.

Alsof ze extra hun best doen om zoveel mogelijk afstand tot hun omgeving te creëren. Oordoppen in om zich helemaal los van hun wereld te maken. Het werkt wel. Je kan met zoiemand geen contact maken, niets delen of even vriendelijk gedag zeggen. Laat ze gaan, loslaten. Het is niet altijd de sociale happy community die hardloopsamenleving. Er is trouwens wel een manier om altijd lachend door het leven te gaan, maar ook dat heeft zo zijn beperkingen...

Kijk, als je nou echt (echt, echt, echt) moe bent, dan snap ik het weer wel.. na 42 km doorstampen heb je even geen zin meer om te lachen. Dan zit je er doorheen en ben je kapot, logisch. Gek genoeg toveren de meesten juist dan nog een bizarre grimas op het gezicht zodra de finish in zicht komt. Kijk! Ze kunnen het dus toch, denk ik dan. 

Tijdens een trainingsrondje mag er wat mij betreft wel wat meer gelachen worden, ook als het regent of waait of je gewoo niet zo'n zin hebt. Als is het maar om elkaar als hardloper een beetje aan te moedigen. Je hoeft ook niet echt te schaterlachen, maar een kleine glimlach van loper tot loper. Heb je even niets om te lachen? ook al is het 1 april, denk dan aan die mop van die bankzitter die wilde gaan hardlopen.. ken je die?

Hij ging niet....