maandag 11 april 2016

De marathon kent geen weg terug!


In 2000 liep mijn vriend Hans Baars de marathon van Rotterdam en stapte onfortuinlijk uit bij km 32 waar ik toen op hem wachtte. Ik schreef daarna een gedicht over zijn heldentocht. Gister tijdens de marathon had ook ik het moeilijk op km 32. Ongewild gingen mijn gedachten naar toen, die keer. Ik dacht: "ik doe het voor Hans". Het gedicht van Hans heb ik 's avonds weer opgezocht en herschreven.. want dromen sterven nooit!

Rotterdam Marathon (Ode aan Hans Baars, deel II) 

Een zwaarder tocht was niet voorradig 
was niet voorhand verzonnen 
Ik voelde mij nog 'zo aardig' 
en was echt (ja echt) rustig begonnen 

Niet alleen liep ik mij stuk 
wat deden mijn benen pijn 
Ik trof helaas het ongeluk 
om wat later terug te zijn. 

Lijfelijk leed en geestelijk moe 
gingen Hand-in-Hand. 
In het Rotterdamse loopgebied, 
kwam mijn droom heel traag tot stand. 

's Avonds na het eten, 
weer met beide benen op de grond, 
Droomde ik al weer over de Frysman, 
die in de zomer komt. 

En daarna .... Ironman Maastricht,
en volgend jaar weer Rotterdam, dat staat! 
Het leert dat in dit heldendicht,

het dromen verder gaat.

Op het zwaarste moment van de dag,
achter in het Kralingse bos was ik zo zwak.
Dacht ik even terug aan toen,
toen vriend Hans Baars daar strijdbaar brak.

Plots fluisterde zijn stem,
als een onzichtbare wind zachtjes in mijn oor.
“Geef niet op Niels, de finish is nabij,
ga door, strijd door, ga door!”

Het gaf mij moed en hoop
Ik rechtte nog één keer mijn rug
De enige weg die is vooruit,
de marathon kent geen weg terug!

Niels




Bonus: het originele gedicht voor Hans uit 2000:

Rotterdam Marathon & Hans Baars 

Een zwaarder tocht was niet voorradig 
was niet voorhand verzonnen 
hij voelde zich nog 'zo aardig' 
en was echt (ja echt) rustig begonnen 

Niet alleen liep hij zich stuk 
zijn benen deden pijn 
hij trof ook nog het ongeluk 
om 'eerder' terug te zijn 

Lijfelijk leed en geestelijk moe 
gingen Hand-in-Hand 
In het Rotterdamse loopgebied 
is zijn droom gestrand 

Maar 's avonds na de Ba-mie 
weer met beide benen op de grond 
droomt hij verder over de Marmotte 
die in de zomer komt 

en daarna .... Amsterdam 
en Rotterdam dat staat! 
het leert dat deze (jonge) man 
met dromen verder gaat 

Ik ben hem dankbaar want ik droom(de) mee 
en ga terstond beginnen 
met trainen, lopen en schrijf me in 
om in 2001 te winnen.