In 2000 liep mijn vriend Hans Baars de marathon van Rotterdam en stapte onfortuinlijk uit bij km 32 waar ik toen op hem wachtte. Ik schreef daarna een gedicht over zijn heldentocht. Gister tijdens de marathon had ook ik het moeilijk op km 32. Ongewild gingen mijn gedachten naar toen, die keer. Ik dacht: "ik doe het voor Hans". Het gedicht van Hans heb ik 's avonds weer opgezocht en herschreven.. want dromen sterven nooit!
Rotterdam Marathon (Ode aan Hans Baars, deel II)
Een zwaarder tocht was niet voorradig
was niet voorhand verzonnen
Ik voelde mij nog 'zo aardig'
en was echt (ja echt) rustig begonnen
Niet alleen liep ik mij stuk
wat deden mijn benen pijn
Ik trof helaas het ongeluk
om wat later terug te zijn.
Lijfelijk leed en geestelijk moe
gingen Hand-in-Hand.
In het Rotterdamse loopgebied,
kwam mijn droom heel traag tot stand.
's Avonds na het eten,
weer met beide benen op de grond,
Droomde ik al weer over de Frysman,
die in de zomer komt.
En daarna .... Ironman Maastricht,
en volgend jaar weer Rotterdam, dat staat!
Het leert dat in dit heldendicht,
het dromen verder gaat.
Op het zwaarste moment van de dag,
Op het zwaarste moment van de dag,
achter in het Kralingse bos was ik zo zwak.
Dacht ik even terug aan toen,
toen vriend Hans Baars daar strijdbaar brak.
Plots fluisterde zijn stem,
als een onzichtbare wind zachtjes in mijn oor.
“Geef niet op Niels, de finish is nabij,
ga door, strijd door, ga door!”
Het gaf mij moed en hoop
Ik rechtte nog één keer mijn rug
De enige weg die is vooruit,
de marathon kent geen weg terug!
De enige weg die is vooruit,
de marathon kent geen weg terug!
Niels
Bonus: het originele gedicht voor Hans uit 2000:
Rotterdam Marathon & Hans Baars
Een zwaarder tocht was niet voorradig
was niet voorhand verzonnen
hij voelde zich nog 'zo aardig'
en was echt (ja echt) rustig begonnen
Niet alleen liep hij zich stuk
zijn benen deden pijn
hij trof ook nog het ongeluk
om 'eerder' terug te zijn
Lijfelijk leed en geestelijk moe
gingen Hand-in-Hand
In het Rotterdamse loopgebied
is zijn droom gestrand
Maar 's avonds na de Ba-mie
weer met beide benen op de grond
droomt hij verder over de Marmotte
die in de zomer komt
en daarna .... Amsterdam
en Rotterdam dat staat!
het leert dat deze (jonge) man
met dromen verder gaat
Ik ben hem dankbaar want ik droom(de) mee
en ga terstond beginnen
met trainen, lopen en schrijf me in
om in 2001 te winnen.
Een zwaarder tocht was niet voorradig
was niet voorhand verzonnen
hij voelde zich nog 'zo aardig'
en was echt (ja echt) rustig begonnen
Niet alleen liep hij zich stuk
zijn benen deden pijn
hij trof ook nog het ongeluk
om 'eerder' terug te zijn
Lijfelijk leed en geestelijk moe
gingen Hand-in-Hand
In het Rotterdamse loopgebied
is zijn droom gestrand
Maar 's avonds na de Ba-mie
weer met beide benen op de grond
droomt hij verder over de Marmotte
die in de zomer komt
en daarna .... Amsterdam
en Rotterdam dat staat!
het leert dat deze (jonge) man
met dromen verder gaat
Ik ben hem dankbaar want ik droom(de) mee
en ga terstond beginnen
met trainen, lopen en schrijf me in
om in 2001 te winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten